Któż nie chciałby zarabiać więcej albo chociaż czuć się bardziej pewnie na zajmowanym w pracy stanowisku? Niedawne zmiany w Kodeksie pracy uregulowały tę drugą kwestię, a celem zmian jest zrównanie relacji między pracownikiem i pracodawcą. Do Kodeksu pracy wprowadzono bowiem zapisy na temat wniosku pracownika o lepsze warunki zatrudnienia.
Dotąd pracownicy zgłaszali czasem obawy lub po prostu wstydzili się prosić swoich pracodawców o lepsze warunki zatrudnienia. Teraz uzyskali podstawę prawną, która pozwala oficjalnie złożyć taki wniosek raz w roku i samo złożenie wniosku nie może się wiązać dla nich z żadnymi negatywnymi konsekwencjami. Pracownik, który jest zatrudniony u danego pracodawcy co najmniej 6 miesięcy (wlicza się do tego czas pracy na okres próbny) ma prawo wystąpić o przyznanie mu lepszych warunków zatrudnienia. Składając wniosek pracownik musi zdecydować, na czym mu zależy. Pracownik będący na umowie na czas określony może wnioskować o zawarcie z nim umowy na czas nieokreślony. Z kolei pracownik zatrudniony w niepełnym wymiarze czasu pracy może wnioskować o zatrudnienie go na pełen etat. Można również wnioskować o zmianę rodzaju pracy.
Wnioski składa się papierowo lub elektronicznie. Pracodawca musi się do wniosku ustosunkować w ciągu miesiąca, ale nie musi go uwzględnić. Jeśli go nie uwzględni, pracodawca zobowiązany jest wyjaśnić pracownikowi, dlaczego odmówił pracownikowi. Warto pamiętać, że złożenie wniosku nie rodzi dla pracownika żadnych negatywnych konsekwencji. Podobnie jak w przypadku wymienionych w Kodeksie pracy sytuacji (takich jak zatrudnienie także w innym podmiocie, domaganie się przekazania informacji o dodatkowych warunkach zatrudnienia czy skorzystanie ze szkolenia opłacanego przez pracodawcę), pracodawca nie może z takich powodów wypowiedzieć umowy pracownikowi, przygotowywać się do jej wypowiedzenia czy zastosowania innych działań równoważnych z wypowiedzeniem lub rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia. Jest to istotne zwiększenie bezpieczeństwa zatrudnienia dla pracownika, gdyż to pracodawca musi wykazać, że przyczyną rozwiązania stosunku pracy nie były wskazane przed chwilą okoliczności. Pracownik może domagać się otrzymania wyjaśnienia w tej kwestii i pracodawca ma 7 dni na udzielenie odpowiedzi.
Nowelizacja słusznie próbuje przeciwdziałać istnieniu na polskim rynku pracy pracodawców, których kolokwialnie nazywa się „januszeksami” i które odpowiadają za znaczną liczbę naruszeń przepisów prawa pracy. Choć sytuacja pracownika nie ulega zbytniej poprawie, to jednak przede wszystkim uczula pracodawców, by kierowali się nie tylko dobrem swojego przedsiębiorstwa, ale także dobrem pracowników. Zadowolony personel jest skłonny znacznie bardziej angażować się w rozwój firm, a długoterminowe relacje między pracodawcą a pracownikiem pozwalają na osiągalnie bardziej dalekosiężnych celów.
